Różni nas jedynie spojrzenie na świat – przekonuje 32-letni Przemysław Czaplicki, który nie widzi od urodzenia. Na co dzień pracuje w Fundacji Promocja Zdrowia w Szczecinie.
- Szkolę osoby niewidome jak korzystać ze sprzętu dedykowanego właśnie tym osobom typu oprogramowanie udźwiękawiające, czy telefon, czy komputer, sprzęt brajlowski - powiedział Przemysław Czaplicki.
W Fundacji pracuje 16 osób, z czego pięcioro to osoby niewidome lub słabowidzące. Prezes Fundacji przyznaje, że taka aktywizacja zawodowa jest dla nich niezwykle istotna.
Chociażby dlatego, żeby czuć się potrzebnym, żeby nie czuć się wykluczonym. Bardzo często jak człowiek traci wzrok [...] popada w depresje [...] bo czuje się niepotrzebnym, bo wielu rzeczy nie jest w stanie samodzielnie zrobić
Przemek na brak zajęć nie narzeka. Oprócz pracy w fundacji i prowadzenia szkoleń uwielbia spacerować. Wtedy towarzyszy mu pies przewodnik.
Zapytany o to co jest najtrudniejsze w poruszaniu się po mieście? Odpowiada - Przede wszystkim brak tej dostępności.
Skrzyżowania, przejścia dla pieszych, przystanki komunikacji miejskiej, krawężniki. A nawet drugi człowiek. To zagrożenia, na które muszą uważać osoby niewidome i słabowidzące.
Szczecin nie jest przystosowany do poruszania się przez osoby niewidome [...] Brakuje linii naprowadzających, pól naprowadzających, pól ostrzegawczych do przejść dla pieszych [...] Jest tego mało
Ale ma być więcej - zapewniają przedstawiciele miasta.
- Staramy się implementować te rozwiązania, żeby każdy mieszkaniec Szczecina niezależnie od tego, czy jest w pełni sprawny czy też ma jakiegoś rodzaju niepełnosprawność mógł się komfortowo w przestrzeni miejskiej poruszać — powiedział Piotr Zieliński, rzecznik prasowy miasta Szczecin ds. inwestycji.
komfort osób niewidomych może także zadbać każdy z nas. Wystarczy je dostrzec
ZOBACZ TAKŻE: Kontrowersyjna inwestycja przy ul. Szymanowskiego. Jest gotowe uzasadnienie wyroku
